تغییرات بافتی اپی تلیوم تنفسی حفرات راست و چپ بینی در پاسخ به کپسایسین در موش صحرایی

چکیده مقدمه: سیکل بینی، رینیت و پولیپ های یکطرفه بینی ، در بسیاری از افراد دیده می شود که دخالت نوسان تون عصبی و عروقی به واسطه رهایش مواد نوروهورمونی و وازواکتیو در آنها به اثبات رسیده است. احتمال دخالت واسطه های التهابی نیز در رفلکس های التهابی نازوبرونشیال در پژوهش های اخیر گزارش شده است ولی مکانیسم دقیق آنها هنوز به درستی روشن نشده است. مواد و روش ها: تعداد 114 موش صحرایی نر از نژاد N-MRI در گروههای شش تایی کنترل و آزمون ایجاد التهاب دسته بندی شدند. شدت التهاب پس از 6 ساعت (حاد) و 24 ساعت (مزمن) بعد از قرار دادن میکروپدهای آغشته به سالین و دوزهای 50 و 100 میکروگرم کپسایسین در شاخک میانی بینی اندازه گیری شد. برای ارزیابی شدت التهاب و مکانیسم ایجاد آن، تزریق داخل صفاقی ( (i.pدوزهای 2 و mg/kg5 داروی مونته لوکاست (آنتا گونیست عمومی گیرنده لکوترین ها) انتخاب شد. نتایج: سالین (گروه کنترل) در فاز مزمن موجب افزایش معنی داری در مقدار ترشح موکوس حفرات راست و چپ (به ترتیب lµ 36 و lµ 28) (05/0P< و01/0(P< و تعداد ائوزینوفیل های مخاط برونش ( به ترتیب 5/22 و17) نسبت به گروه intact شد (05/0P< ). دوز gµ100 کپسایسین پس از 6 ساعت موجب افزایش معنی دار ترشح موکوس در سمت راست و چپ شد ( به ترتیب 3/24و 4/14) (001/0P< ). تعداد ائوزینوفیل های برونشی نیز در پاسخ به التهاب به کپسایسین در سمت راست (بترتیب 3/11و lµ7/16) (بترتیب 01/0P< و 001/0P